هیپرونتیلاسیون در هوانوردی و غواصی نظامی

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین مخاطرات هوانوردی (خصوصا در ارتفاع بالاتر از 10 هزار پا) و دریانوردی (خصوصا در اعماق بیش از 30 متر) هیپرونتیلاسیون است که منجر به مشکلات و خطرات جدی می شود.اولین مشکلات زمانی حادث شد که طی جنگ های جهانی اول و خصوصا دوم هنگامی که خلبانان در ارتفاع بالاتر از 10 هزار پا پرواز می کردند ضمن برخورد با استرس های جسمی و روانی دچار عوارض و نشانه هایی شدند که گاهی منجر به سقوط پرنده و مرگ آنان می شد.   مواد و روش ها: این مقاله حاصل مجموعه اطلاعات مدون در زمینه هیپرونتیلاسیون ماهیت و چگونگی ایجاد، پیشگیری و مقابله با آن و اثرات مخرب آن از کتب معتبر موجود در این زمینه می باشد.   یافته ها: علت ایجاد هیپرونتیلاسیون ایجاد هر نوع استرس اعم از جسمی و روانی است که از آن جمله می توان به تغییرات محیطی (دما، فشار و...)، برخورد با شرایط اضطراری، تغییرات فیزیولوژیکی، تغییرات سایکولوژیکی و غیره اشاره نمود.علائم و نشانه های آن به اشکال مختلفی ظاهر می شود که در تمام افراد متفاوت است.این علائم شامل اختلالات حسی و حرکتی، سایکوموتور، شناختی، نورو ماسکولار، هوشیاری و مرگ می باشد.مخاطرات مذکور در هوانوردی نظامی بدلیل عملکرد اجرایی بالاتر و دریانوردی سطحی، زیرسطحی بدلیل استرسورهای متنوع دارای اهمیت است.   بحث و نتیجه گیری: آنجا که گروه های فضایی (فضانوردان)، گروه های پروازی (خلبانان)، گروه های دریایی (غواصان) و ورزشکاران همواره باید در طول فعالیت خود واجد هوشیاری و کارکرد کامل باشند (خصوصا در حیطه نظامی). لذا شناخت هیپرونتیلاسیون، عوارض، پیشگیری و درمان آن برای جمعیت هدف حائز اهمیت انکار ناپذیری است که ضامن اجرای امن و موفق هر فعالیت یا عملیات می باشد. این مقاله در همایش طب پیشگیری و بهداشت شناورهای سطحی و زیرسطحی سال 1389 بندرعباس ارائه گردیده است.